دحوالارض روز ظاهر شدن زمین

بر اساس تقویم قمری، روز ۲۵ ذی القعده، “دحوالارض” نامیده می شود. “دحو” در لغت گسترش معنا شده و گاهی نیز به معنای تکان دادن چیزی از محل اصلی آمده است. در واقع مى توان گفت “دحوالارض” به معنای گستراندن خشکی های زمین است، و روزی هست که زمین از زیر آب بیرون آمد. در کلام نورانی وحى، تنها آیه ای که به دحو الارض اشاره دارد، آیه ۳۰ از سوره مبارکه نازعات است.

<<وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها؛ و پس از آن، (خشکی‌های) زمین را گسترش داد>>.

تفاسیر مختلفی در این باب وارد شده است. قالب مفسرین اعتقاد بر این دارند که زمین پیش از آسمان خلق و پس از آفرینش آسمان گسترده شد. اما عده‌ای این رأى را رد، و چنین تفسیر کرده‌اند که آفرینش و گسترده شدن زمین یکی بوده، و پس از خلق آسمان رخ داده است. برخی دیگر نیز چنین بیان کرده‌اند، که پس از فرو نشستن آب، اولین نقطه ای که ظاهر شد و سپس سایر نقاط از زیر آب بیرون آمد، نقطه اى است که کعبه در آن بنا شده است.

از این رو این زمان و مکان براى مسلمانان پرفضیلت و مقدس بوده، و اعمال خاصى از جمله غسل و روزه در شب و روز آن توصیه گردیده است.

نرگس شیری .خبرنگار حوزه فرهنگی