یک ماه نسل‌کشی صهیونیست‌ها در سایه سکوت مدعیان حقوق بشر
(دکتر محمدمهدی مؤمنی‌ها)
یک ماه از طوفان الاقصی می‌گذرد و در طول این مدت رژیم صهیونیستی در میان حمایت غرب و سکوت مجامع بین‌المللی از هیچ جنایتی فروگذار نکرده و تاکنون بمب هایی معادل قدرت ۲ بمب اتمی بر سر مردم بی دفاع غزه ریخته است.
هر روز برشمار شهدای فلسطینی که بیش از ۷۰ درصد آنان را کودکان و زنان تشکیل می‌دهند، افزوده می شود و در این میان مدعیان حقوق بشر در مقابل این نسل‌کشی و جنایت جنگی از نگاه حقوق بین‌المللی محکوم است، سکوت اختیار کرده‌اند.
از آغاز حملات رژیم صهیونیستی به غزه و کشتار مردم بی‌گناه و غیرمسلح این منطقه ۳۰ روز می‌گذرد. رژیم کودک کش با حمایت همه جانبه امریکا علاوه بر موشک‌باران و بمباران مداوم با محاصره کامل غزه، آب و برق را نیز قطع کرده است؛ اقدامی ضد بشری که منجر به تعطیلی کار بیمارستان‌ها شده است.
همچنین ارتش اشغالگر صهیونیستی در حملات خود بسیاری از تأسیسات غیرنظامی از قبیل بیمارستان، مدارس ، مسجد و خانه‌های مسکونی، ایستگاه‌های انرژی خورشیدی و حتی کشتی ماهیگیران را در نوار غزه هدف قراردادهاست .
آمارها حاکی از آن است که تاکنون بیش از ۹۵۰۰ فلسطینی شهید بیش از ۳۲ هزار نفر مجروح شده‌اند که اکثریت آنان زنان و کودکان هستند و از ۲۲۰۰ گزارش مفقودی، ۱۲۵۰ نفرشان کودک و در زیر آوار بود و هستند.
اعمال ددمنشانه و کشتارهای بی‌رحمانه‌ای که از ابتدای تشکیل رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی انجام‌شده است به‌هیچ‌عنوان با آموزه‌های هیچ دین و آیین الهی همخوانی ندارد و این رژیم به دنبال پاک‌سازی کامل پیروان ادیان الهی بخصوص مسلمانان در این منطقه است .
در نوار غزه تاکنون ۵۴ مسجد به‌طور کامل، ۱۱۰ مسجد به‌طور جزئی ویران شد و سه کلیسا آسیب‌دیده‌اند و ۴۹ مقام مذهبی به شهادت رسیده اند.
طی حملات جنگنده‌های رژیم صهیونیستی بیش از ۱۵۰ کارکنان پزشکی شهید و ۵۷ آمبولانس هم منهدم شدند. اشغالگران عمداً ۱۰۵ مرکز پزشکی و بهداشتی را هدف قرار داده و ۱۶ بیمارستان را از مدار خدمت خارج کردند.
بیش از ۲۱۲ هزار خانه آسیب‌دیده و ۳۵ هزار خانه ویران‌شده است. ۸۵ ساختمان و تأسیسات دولتی ازجمله مراکز فرهنگی ویران‌شده و ۲۱۴ مدرسه آسیب‌دیده‌اند و ۴۵ مدرسه به‌طور کامل نابودشده است.
هم‌زمان با تداوم حملات ددمنشانه رژیم موقت صهیونیستی در نوار غزه و تلاش این رژیم برای جلوگیری از انتشار اخبار این جنایات به جهانیان ضمن قطع اینترنت ، به کشتار خبرنگاران اقدام کرد به‌طوری‌که از زمان آغاز تجاوزات به نوار غزه در روز هفتم اکتبر، حدود ۴۰ خبرنگار در این حملات جان خود را ازدست‌داده‌اند و بیش از ۵۰ خبرنگار در تجاوزات جاری زخمی شدند و حدود ۲۰ اقامتگاه متعلق به روزنامه‌نگاران بمباران شد که برخی از آن‌ها به‌طور کامل و برخی دیگر به‌طور جزئی ویران شدند. حدود ۵۰ دفتر اصلی و شعبه مراکز رسانه‌ای ازجمله دفاتر شبکه «الجزیره»، تلویزیون فلسطین، و خبرگزاری شهاب توسط رژیم اشغالگر قدس بمباران شدند.
کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ و پروتکل‌های اول و دوم الحاقی ۱۹۷۷ مهم‌ترین اسناد مورد اجماع حقوق بشردوستانه بین‌المللی است زیر پا گذاشتن قواعد آمره و ازجمله حقوق بشردوستانه بین‌المللی، نقض فاحش حقوق بین‌الملل محسوب شده و مسئولیت بین‌المللی و در برخی موارد مسئولیت کیفری فردی را به همراه خواهد داشت. حمایت و رفتار انسانی با مردم منطقه اشغالی از اصول اساسی حقوق بشردوستانه بین‌المللی در وضعیت اسکان خصمانه یک سرزمین است.
فهرستی طولانی از تضمین‌های حقوق مردم در کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹ و پروتکل اول ۱۹۷۷ درج‌شده است. از آن جمله می‌توان به احترام به شرف، حقوق خانوادگی، مراسم مذهبی، اموال خصوصی و آداب‌ورسوم سنتی اشاره کرد.
گروگان‌گیری، تنبیه دسته‌جمعی، تبعیض بر اساس زمینه‌های نژادی، مذهبی، سیاسی، انتقال یا اخراج مردم، در اختیار گرفتن کنترل مواد غذایی و دارویی به‌نحوی‌که در جهت خلاف احتیاجات عادی مردم باشد، ممنوع شده است. انتقال اتباع غیرنظامی قدرت اشغالگر به مناطق اشغالی نیز غیرقانونی است.
بررسی شواهد، تصاویر، مستندات و گزارش‌های رسمی و معتبر نهادهای ناظر بین‌المللی، نشان می‌دهد که مجموعه متنوعی از مهم‌ترین قواعد بنیادین و عرفی حقوق بین‌الملل و مقررات ناظر بر حقوق بین‌الملل بشردوستانه در سطحی بسیار گسترده در جریان جنگ اخیر رژیم صهیونیستی علیه مردم ساکن در نوار غزه نقض شده است.
شواهد و قرائن نشان می‌دهد که مصادیق متعددی از ارتکاب جنایت علیه بشریت، جنایت جنگی و جنایت نسل‌کشی در این جنگ به‌وضوح دیده می‌شود. از مصادیق مربوط به جنایت علیه بشریت در جنگ غزه می‌توان به کشتار وسیع زنان و کودکان، حمله به بیمارستان‌ها، مدارس ، ندادن مجوز برای حمل‌ونقل مجروحان، ممنوعیت دسترسی به دارو، حمله به مدارس، مساجد و مراکز مذهبی که جملگی از موارد نقض کنوانسیون‌های ژنو و ارتکاب جنایت علیه بشریت از سوی رژیم صهیونیستی است.
همچنین بمباران منازل مسکونی، کشتار زنان و کودکان، حمله به تأسیسات غیرنظامی، منازل، مدارس، مساجد، مراکز پلیس، اماکن عمومی، نابودی زیرساخت‌های حیاتی ازجمله قطع شبکه توزیع آب و برق، تخریب بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، ممانعت از حمل‌ونقل مجروحان و ارسال دارو، برخی از مهم‌ترین مصادیق جنایت جنگی در جنگ اخیر غزه است.
در جریان حمله به نوار غزه، نیروهای رژیم صهیونیستی با محاصره همه‌جانبه غزه و ممانعت از ارسال نیازهای ابتدایی برای بقای حیات ساکنان غزه و با علم به اینکه مقتولان عضوی از گروه بزرگ‌تری به نام ساکنان غزه هستند و بدون در نظر گفتن تعلق آنان به یک گروه نظامی یا سیاسی خاص اقدام به قتل آنان کرده‌اند، هر دو رکن مادی و روانی جرم نسل‌کشی بر مبنای تعریف ارائه‌شده در مواد ۲ و ۳ کنوانسیون پیشگیری و مجازات ژنوساید در تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۴۸ محقق شده است.
از منظر حقوقی کشتن اعضای گروه ملی، قومی ، نژادی مذهبی که در حال حاضر شاهد آن هستیم و همچنین ایجاد شرایط دشوار زندگی برای یک گروه به‌قصد نابود ساختن کل یا بخشی از آن گروه نابودسازی یعنی ایجاد ممانعت یا محروم‌سازی از دسترسی به غذا و دارو وارد آوردن صدمات شدید جسمی و یا روانی به اعضای آن گروه، این موارد همگی در زمره جنایت نسل‌کشی هستند.
همچنین جنایت علیه بشریت که دومین جرم است قتل، نابودسازی، اخراج یا انتقال اجباری جمعیت، محبوس نمودن، شکنجه و حمله به یک گروه در زمره جنایت علیه بشریت هستند جنایت جنگی شامل قتل عمدی، شکنجه، تخریب و تصرف اموال در سطح گسترده، اخراج یا انتقال غیرقانونی جمعیت، حملات عمدی بر ضد غیرنظامیان و حتی قصد حمله علیه آنان در زمره جنایت جنگی قرار می‌گیرند.
در این میان برخی کشورهای غربی با محوریت آمریکا آشکارا از این جنایات دفاع می‌کنند. حمایت امریکا از جنایت‌های صهیونیست‌ها تنها مواضع حمایتگرانه بایدن و سفر بلینکن به اراضی اشغالی ختم نمی‌شود. اعزام دو ناوگروه و همچنین ارسال تجهیزات و تسلیحات برای کشتار بیشتر، بخش دیگری از حمایت دولت بایدن در نسل‌کشی ساکنان غزه است.
همان‌طور که انتظار می‌رفت متحدان اروپایی این کشور نیز نه‌تنها مظلوم‌کشی صهیونیست‌ها را محکوم نکردند بلکه برگزاری تظاهرات در حمایت از فلسطین را هم ممنوع اعلام کردند و کشورهای که داعیه دموکراسی و آزادی بیان دارند با جریمه و بازداشت، مانع برگزاری تجمعات اعتراضی می گردند.
رسانه‌های غربی، مدعیان حقوق بشر و البته نهادهای بین المللی در این نسل کشی درد آور با سکوت خود در برابر این جنایات و حتی فراتر از آن با هم آوایی با اشغالگران صهیونیست، ته‌مانده اعتبار خود را از بین بردند و عملا نفرت جهانی را برانگیختند.
با توجه به ناتوانی نهادهای بین المللی ازجمله دیوان بین المللی کیفری، دیوان دادگستری، شورای حقوق بشر، شورای امنیت و ... در مقابل جنایت های رژیم صهیونسیتی ، که همگی در خدمت نقض حقوق بشر توسط این رژیم و آمریکا هستند می بایست همه دولت ها ، ملت ها ، آزادیخواهان جهان، حقوقدانان و رسانه های مستقل به دنبال ادبیات جدیدی در تبیین جنایات ددمنشانه رژیم صهیونیستی باشند و همه ابزار و روش ها را برای توقف این نسل کشی به کار گیرند.